مکانیسم اثر:
فاویپیراویر-RTP فعال به طور انتخابی می تواند RNA پلیمراز را مهار کرده و از تکثیر ژنوم ویروسی جلوگیری کند. چندین فرضیه در مورد چگونگی تعامل فاویپیراویر-RTP با RNA پلیمراز وابسته به RNA (RdRp) وجود دارد. برخی از مطالعات نشان دادهاند که وقتی فاویپیراویر-RTP در یک رشته RNA نوپای ترکیب میشود، میتواند از طویل شدن رشته RNA و تکثیر ویروسی جلوگیری کند. مطالعات همچنین نشان دادهاند که وجود آنالوگهای پورین، فعالیت ضد ویروسی فاویپیراویر را کاهش میدهد و رقابت بین فاویپیراویر-RTP و نوکلئوزیدهای پورین برای اتصال RdRp را نشان میدهد.
اگرچه در ابتدا برای درمان آنفولانزا ساخته شد، اما انتظار میرود دامنه کاتالیزوری RdRp (هدف اصلی فاویپیراویر) برای سایر ویروسهای RNA مشابه باشد. این دامنه کاتالیزوری RdRp حفظ شده به پوشش طیف گسترده آن کمک می کند.
موارد مصرف:
در سال 2014، در ژاپن برای درمان مواردی از آنفولانزا که به درمان های معمولی پاسخ نمی دادند، تصویب شد. با توجه به اثربخشی آن در هدف قرار دادن چندین گونه آنفولانزا، در کشورهای دیگر برای درمان ویروسهای جدید از جمله ابولا و اخیراً کووید-19 مورد بررسی قرار گرفته است.