آندروژن ها گروهی از هورمون های استروئیدی هستند که نقش مهمی در ایجاد و حفظ ویژگی های جنسی مردانه و عملکرد تولید مثل دارند. این هورمونها معمولاً در مردان با غلظتهای بالاتری وجود دارند، اما در زنان نیز یافت میشوند، البته در مقادیر کمتر. آندروژن های اولیه شامل تستوسترون، دی هیدروتستوسترون (DHT) و آندروستندیون میباشد. آندروژن ها همچنین در رشد و نگهداری دستگاه تناسلی مردانه از جمله بیضه ها، اپیدیدیم و وزیکول های منی نقش دارند. در زمینه سرطان پروستات، آندروژن ها می توانند رشد سلول های سرطان پروستات را تحریک کنند، که همین امر باعث درمان محرومیت از آندروژن (ADT) به عنوان درمانی برای سرطان پروستات شده است که هدف آن کاهش سطح آندروژن برای مهار رشد سرطان است.
ابیراترون دارویی است که در درمان سرطان پروستات، به ویژه در موارد سرطان پیشرفته یا متاستاتیک پروستات استفاده می شود. این دارو با مهار تولید آندروژن ها ، در درجه اول تستوسترون، که باعث رشد سلول های سرطانی پروستات می شود، عمل می کند. ابیراترون اغلب در ترکیب با سایر درمان ها استفاده می شود و به ویژه در زمینه سرطان پروستات حساس به هورمون موثر است.
مکانیسم اثر:
مهار تولید آندروژن: سلول های سرطانی پروستات اغلب برای رشد و بقا به آندروژن هایی مانند تستوسترون متکی هستند. بیضه ها منبع اصلی تولید آندروژن در مردان هستند. Abiraterone با مهار آنزیمی به نام CYP17A1 که در تولید آندروژن در بیضه ها و غدد فوق کلیوی نقش دارد، عمل می کند. آبیراترون با مسدود کردن این آنزیم، سطح آندروژن های در گردش را کاهش می دهد.
کاهش آندروژن: با کاهش تولید آندروژن، سطح تستوسترون و سایر آندروژن ها در بدن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. این منجر به سرکوب مسیرهای سیگنال دهی آندروژنی می شود که رشد سلول های سرطانی پروستات را هدایت می کنند.
موارد مصرف:
سرطان پروستات متاستاتیک مقاوم به هورمون همراه با پرینیزولون .