مکانیسم اثر:
کم خونی یکی از عوارض شایع بیماری مزمن کلیوی است که می تواند ناشی از کاهش تولید اریتروپویتین کلیوی (EPO)، کمبود آهن عملکردی به دلیل افزایش سطح هپسیدین، از دست دادن خون، کاهش مدت بقای گلبول قرمز و التهاب باشد. فاکتور القای هیپوکسی (HIF) یک فاکتور رونویسی است که چندین ژن حساس به اکسیژن هدف را در پاسخ به سطوح پایین اکسیژن در محیط سلولی یا هیپوکسی القا می کند. ژن‌های هدف در اریتروپوئزیس نقش دارند، مانند ژن‌های مربوط به EPO، گیرنده EPO، پروتئین‌های تقویت‌کننده جذب آهن، انتقال آهن و سنتز هموگ. فعال شدن مسیر HIF یک واکنش تطبیقی مهم به هیپوکسی برای افزایش تولید گلبول قرمز است. HIF هترودیمری است و حاوی یک زیرواحد α تنظیم شده با اکسیژن است. زیرواحد α دارای یک دامنه تخریب وابسته به اکسیژن (ODD) است که توسط آنزیم های HIF-پرولیل هیدروکسیلاز (HIF-PHD) تحت شرایط سلولی نرموکسی تنظیم و هیدروکسیله می شود. آنزیم های HIF-PHD نقش مهمی در حفظ تعادل بین در دسترس بودن اکسیژن و فعالیت HIF دارند.
روکسادوستات یک مهار کننده قوی و برگشت پذیر آنزیم های HIF-PHD است. مهار HIF-PHD منجر به تجمع HIF عملکردی، افزایش تولید EPO درون زا پلاسما، افزایش اریتروپوئزیس و سرکوب غیرمستقیم هپسیدین می شود که یک پروتئین تنظیم کننده آهن است که در هنگام التهاب در بیماری مزمن کلیوی افزایش می یابد. روکسادوستات همچنین می تواند پروتئین های ناقل آهن را تنظیم کرده و متابولیسم آهن را با افزایش ترانسفرین سرم، جذب آهن روده ای و آزادسازی آهن ذخیره شده در بیماران مبتلا به کم خونی مرتبط با CKD وابسته به دیالیز یا مستقل از دیالیز تنظیم کند. به طور کلی، روکسادوستات فراهمی زیستی آهن را بهبود می بخشد، تولید هموگلوبین را افزایش می دهد و توده گلبول قرمز را افزایش می دهد.
موارد مصرف:
این دارو برای درمان بیماران بزرگسال مبتلا به کم خونی علامت دار مرتبط با بیماری مزمن کلیوی (CKD) موثر است.
